половувал

Речник на българския език

1. половувал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

половувал е производна форма на половувам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. половувал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

половувал е производна форма на половувам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. половувал — мин. деят. св. прич. м. р.

половувал е производна форма на половувам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. половувал — мин. деят. несв. прич. м. р.

половувал е производна форма на половувам (мин. деят. несв. прич. м. р.).