полените

Речник на българския език

1. полените — мн. ч. членувано

полените е производна форма на полен (мн. ч. членувано).

2. полените — мин. страд. прич. мн. ч. членувано

полените е производна форма на полея (мин. страд. прич. мн. ч. членувано).