полагал

Речник на българския език

1. полагал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

полагал е производна форма на полагам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. полагал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

полагал е производна форма на полагам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. полагал — мин. деят. св. прич. м. р.

полагал е производна форма на полагам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. полагал — мин. деят. несв. прич. м. р.

полагал е производна форма на полагам (мин. деят. несв. прич. м. р.).