покосил
1.
покосил —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
покосил
е производна форма
на покося (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
покосил —
мин. деят. св. прич. м. р.
покосил
е производна форма
на покося (мин. деят. св. прич. м. р.).