покорило си

Речник на българския език

1. покорило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

покорило си е производна форма на покоря (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. покорило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

покорило си е производна форма на покоря (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).