покорило
1.
покорило —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.
покорило
е производна форма
на покоря (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).
2.
покорило —
мин. деят. св. прич. ср. р.
покорило
е производна форма
на покоря (мин. деят. св. прич. ср. р.).