поклател
1.
поклател —
преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
поклател
е производна форма
на поклатя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
поклател —
мин. деят. несв. прич. м. р.
поклател
е производна форма
на поклатя (мин. деят. несв. прич. м. р.).