поизмъчило съм

Речник на българския език

1. поизмъчило съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

поизмъчило съм е производна форма на поизмъча (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).

2. поизмъчило съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

поизмъчило съм е производна форма на поизмъча (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).