поизмъчило си

Речник на българския език

1. поизмъчило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

поизмъчило си е производна форма на поизмъча (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. поизмъчило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

поизмъчило си е производна форма на поизмъча (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).