поизмел е

Речник на българския език

1. поизмел е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поизмел е е производна форма на поизмета (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поизмел е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поизмел е е производна форма на поизмета (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).