позаоблачавал е

Речник на българския език

1. позаоблачавал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

позаоблачавал е е производна форма на позаоблачавам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. позаоблачавал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

позаоблачавал е е производна форма на позаоблачавам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. позаоблачавал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

позаоблачавал е е производна форма на позаоблачавам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).