позакътала

Речник на българския език

1. позакътала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

позакътала е производна форма на позакътам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. позакътала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

позакътала е производна форма на позакътам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. позакътала — мин. деят. св. прич. ж. р.

позакътала е производна форма на позакътам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. позакътала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

позакътала е производна форма на позакътам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).