подслонил е

Речник на българския език

1. подслонил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подслонил е е производна форма на подслоня (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. подслонил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

подслонил е е производна форма на подслоня (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).