подпука

Речник на българския език

1. подпука — сег. вр., 3 л., ед. ч.

подпука е производна форма на подпукам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. подпука — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

подпука е производна форма на подпукам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. подпука — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

подпука е производна форма на подпукам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).