погушкал

Речник на българския език

1. погушкал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

погушкал е производна форма на погушкам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. погушкал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

погушкал е производна форма на погушкам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. погушкал — мин. деят. св. прич. м. р.

погушкал е производна форма на погушкам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. погушкал — мин. деят. несв. прич. м. р.

погушкал е производна форма на погушкам (мин. деят. несв. прич. м. р.).