погостил си

Речник на българския език

1. погостил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

погостил си е производна форма на погостя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. погостил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

погостил си е производна форма на погостя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).