погостил е

Речник на българския език

1. погостил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

погостил е е производна форма на погостя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. погостил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

погостил е е производна форма на погостя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).