побърборило

Речник на българския език

1. побърборило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

побърборило е производна форма на побърборя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. побърборило — мин. деят. св. прич. ср. р.

побърборило е производна форма на побърборя (мин. деят. св. прич. ср. р.).