побоявал

Речник на българския език

1. побоявал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

побоявал е производна форма на побоявам се (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. побоявал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

побоявал е производна форма на побоявам се (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. побоявал — мин. деят. св. прич. м. р.

побоявал е производна форма на побоявам се (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. побоявал — мин. деят. несв. прич. м. р.

побоявал е производна форма на побоявам се (мин. деят. несв. прич. м. р.).