поблеело

Речник на българския език

1. поблеело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поблеело е производна форма на поблея (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поблеело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

поблеело е производна форма на поблея (мин. деят. несв. прич. ср. р.).