побирал е

Речник на българския език

1. побирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

побирал е е производна форма на побирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. побирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

побирал е е производна форма на побирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. побирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

побирал е е производна форма на побирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).