пекнете

Речник на българския език

1. пекнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

пекнете е производна форма на пекна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. пекнете — повелително наклонение, мн. ч.

пекнете е производна форма на пекна (повелително наклонение, мн. ч.).