отрупахте

Речник на българския език

1. отрупахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

отрупахте е производна форма на отрупам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. отрупахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

отрупахте е производна форма на отрупам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).