оторизирал е

Речник на българския език

1. оторизирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

оторизирал е е производна форма на оторизирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. оторизирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

оторизирал е е производна форма на оторизирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. оторизирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

оторизирал е е производна форма на оторизирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).