отковал е

Речник на българския език

1. отковал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

отковал е е производна форма на откова (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. отковал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

отковал е е производна форма на откова (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).