оскърбявал си

Речник на българския език

1. оскърбявал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

оскърбявал си е производна форма на оскърбявам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. оскърбявал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

оскърбявал си е производна форма на оскърбявам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. оскърбявал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

оскърбявал си е производна форма на оскърбявам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).