оскърбило

Речник на българския език

1. оскърбило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

оскърбило е производна форма на оскърбя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. оскърбило — мин. деят. св. прич. ср. р.

оскърбило е производна форма на оскърбя (мин. деят. св. прич. ср. р.).