опечете

Речник на българския език

1. опечете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

опечете е производна форма на опека (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. опечете — повелително наклонение, мн. ч.

опечете е производна форма на опека (повелително наклонение, мн. ч.).