обмитило си

Речник на българския език

1. обмитило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

обмитило си е производна форма на обмитя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. обмитило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

обмитило си е производна форма на обмитя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).