нулифицирал

Речник на българския език

1. нулифицирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

нулифицирал е производна форма на нулифицирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. нулифицирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

нулифицирал е производна форма на нулифицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. нулифицирал — мин. деят. св. прич. м. р.

нулифицирал е производна форма на нулифицирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. нулифицирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

нулифицирал е производна форма на нулифицирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).