никелирал

Речник на българския език

1. никелирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

никелирал е производна форма на никелирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. никелирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

никелирал е производна форма на никелирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. никелирал — мин. деят. св. прич. м. р.

никелирал е производна форма на никелирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. никелирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

никелирал е производна форма на никелирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).