натурвахте

Речник на българския език

1. натурвахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

натурвахте е производна форма на натурвам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. натурвахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

натурвахте е производна форма на натурвам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).