накокошинили

Речник на българския език

1. накокошинили — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

накокошинили е производна форма на накокошиня се (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. накокошинили — мин. деят. св. прич. мн. ч.

накокошинили е производна форма на накокошиня се (мин. деят. св. прич. мн. ч.).