накачулило е

Речник на българския език

1. накачулило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

накачулило е е производна форма на накачуля (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. накачулило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

накачулило е е производна форма на накачуля (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).