накамарвахте

Речник на българския език

1. накамарвахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

накамарвахте е производна форма на накамарвам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. накамарвахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

накамарвахте е производна форма на накамарвам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).