надува

Речник на българския език

1. надува — сег. вр., 3 л., ед. ч.

надува е производна форма на надувам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. надува — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

надува е производна форма на надувам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. надува — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

надува е производна форма на надувам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).