надо̀лу
—
наречие
(тип 188)
Значение
нареч.
1. По направление към земята, на по-ниско място. Топката падна по-надолу.
2. В посока по течението на реката. Надолу по реката построиха нови къщи.
3. Разг. В южна посока. Птиците отлетяха надолу към топлите страни.
4. С горната част към земята. Обърнаха го с главата надолу.
1. По направление към земята, на по-ниско място. Топката падна по-надолу.
2. В посока по течението на реката. Надолу по реката построиха нови къщи.
3. Разг. В южна посока. Птиците отлетяха надолу към топлите страни.
4. С горната част към земята. Обърнаха го с главата надолу.
Грешни изписвания (3)
- надоло
- нъдоло
- нъдолу