наброявал

Речник на българския език

1. наброявал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

наброявал е производна форма на наброявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. наброявал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

наброявал е производна форма на наброявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. наброявал — мин. деят. св. прич. м. р.

наброявал е производна форма на наброявам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. наброявал — мин. деят. несв. прич. м. р.

наброявал е производна форма на наброявам (мин. деят. несв. прич. м. р.).