наброил е

Речник на българския език

1. наброил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

наброил е е производна форма на наброя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. наброил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

наброил е е производна форма на наброя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).