ловува

Речник на българския език

1. ловува — сег. вр., 3 л., ед. ч.

ловува е производна форма на ловувам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. ловува — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

ловува е производна форма на ловувам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. ловува — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

ловува е производна форма на ловувам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).