кореспондирал е

Речник на българския език

1. кореспондирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

кореспондирал е е производна форма на кореспондирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. кореспондирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

кореспондирал е е производна форма на кореспондирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. кореспондирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

кореспондирал е е производна форма на кореспондирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).