кореспондирал

Речник на българския език

1. кореспондирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

кореспондирал е производна форма на кореспондирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. кореспондирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

кореспондирал е производна форма на кореспондирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. кореспондирал — мин. деят. св. прич. м. р.

кореспондирал е производна форма на кореспондирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. кореспондирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

кореспондирал е производна форма на кореспондирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).