изброило си

Речник на българския език

1. изброило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

изброило си е производна форма на изброя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. изброило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

изброило си е производна форма на изброя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).