закъркорил

Речник на българския език

1. закъркорил — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

закъркорил е производна форма на закъркоря (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. закъркорил — мин. деят. св. прич. м. р.

закъркорил е производна форма на закъркоря (мин. деят. св. прич. м. р.).