жулнете

Речник на българския език

1. жулнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

жулнете е производна форма на жулна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. жулнете — повелително наклонение, мн. ч.

жулнете е производна форма на жулна (повелително наклонение, мн. ч.).