доплел е

Речник на българския език

1. доплел е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

доплел е е производна форма на доплета (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. доплел е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

доплел е е производна форма на доплета (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).