дообяснил е

Речник на българския език

1. дообяснил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

дообяснил е е производна форма на дообясня (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. дообяснил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

дообяснил е е производна форма на дообясня (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).