дообяснило

Речник на българския език

1. дообяснило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

дообяснило е производна форма на дообясня (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. дообяснило — мин. деят. св. прич. ср. р.

дообяснило е производна форма на дообясня (мин. деят. св. прич. ср. р.).