долагал

Речник на българския език

1. долагал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

долагал е производна форма на долагам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. долагал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

долагал е производна форма на долагам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. долагал — мин. деят. св. прич. м. р.

долагал е производна форма на долагам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. долагал — мин. деят. несв. прич. м. р.

долагал е производна форма на долагам (мин. деят. несв. прич. м. р.).