доколели

Речник на българския език

1. доколели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

доколели е производна форма на доколя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. доколели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

доколели е производна форма на доколя (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).

3. доколели — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

доколели е производна форма на доколя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

4. доколели — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

доколели е производна форма на доколя (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).